این قصه‌ی یه عروسک گربه و یه گلدون زنبقه که از پشت شیشه و پرده‌ی اتاق ساختمون‌های روبه‌روی دوطرف خیابون، سایه‌ی همدیگه رو می‌بینن و یک روز که می‌فهمن اوضاع خیلی خرابه، تصمیم می‌گیرن تا باهم برن و طبیعت رو نجات بدن.
پ.ن: این که آیا واقعاً در آخر می‌تونن موفق به انجام این کار بشن یا نه، به‌نظرم اهمیتی نداره. مهم اینه که تصمیم می‌گیرن تا باهم این کار رو انجام بدن. یه عروسک گربه و یه گلدون زنبق؛ کنار هم! همین بس نیست؟
نمیدونم، به نظر منم اخه مهم نیس تهش چی میشه، وقتی کاراکترا خوبن، نتیجه و داستان خوبه در نهایت، حتی وقتی بنظر بیاد بده :)))) (البته بستگی داره میدونم، ولی خب اینجا اینجور بنظرم رسید چون تو هم اخه به خودشون و با هم بودنشون تاکید کردی، خودمم به این باور دارم که حتی اگر همه چی بد باشه وقتی مثلا دوتا فرد اینجوری کنار هم باشن، هنوز اونا باعث میشن چیزی قشنگ اون وسط باشه و ارزشش رو داشته باشه، با اینکه باقی چیزا بده، نکه بد بودنه رو دست کم بگیریم، صرفا میخوایم ارزش وجود اینا رو نشون بدیم و همین خصوصیات و باورایی که الان دارنو نماینده ی خوبیا در نظر بگیریم) فوق العاده رو هم برای این گفتم که بنظرم بس برای توصیفشون کم بود، فوق و بالاتر عادی بودن براشون مناسب تر بود :))))) تازههههه گل زنبق خودش نماد طبیعته، همین الانم میشه گفت یجورایی خودش و عروسک گربه نجات دادن طبیعتو =))) کلا همین الانم درکل یجورایی کامله بدون در نظر گرفتن اینم به همون دلیل بالا. بعدم میدونم میتونی هرچی که شد خوب درش بیاری، پست قبلی تم دوس داشتم
