« هرشب ستارهای به زمین میکشند و باز
این آسمان غمزده غرق ستارههاست»
......
نه ستارهها تموم میشن و نه غم آسمان. و این تکرار مداوم بهظاهر بیپایان غمانگیز، امیدبخشه.
عنوان این شعر (تکبیت) رو خود کسرایی زایندگی گذاشته.
- تاریخ : دوشنبه ۲۶ تیر ۰۲
- ساعت : ۱۴ : ۵۰
- |
- نظرات [ ۰ ]